Herkesin hayatında duygusal dalgalanmalari ile denetimsiz davranışlara büründüğü olmuştur. Bu o denli bir durumdur ki, böylesi duygusal dalgalanmaları genel bir tanımı neredeyse imkansızdır.
Peki biz bir tanımlama ve genel bir bakış açısı sağlıyor olsak nasıl yapardık ?
Duygu, insanın günlük hayatı içindeki olayları, durumları, bireyleri gördüğümüz yada hissettiğimiz herşeye karşı istemli yada istemsiz, denetimli yada denetimsiz verilen reaksiyonlar olarak isimlendirsek, bu olgu bize nasıl bir bakış açısı sağlardı ?
Günlük hayat içinde kolay olaylara karşı verdiğimiz kolay reaksiyonlardan yola çıkarsak;
Çocuklara verilen yansılar …
Ebeveynlere verilen yansılar …
Arkadaşlara verilen reaksiyonlar …
Birinci derecede temas halinde olduğumuz bireylerle, iletişimsel ve temassal olarak bağlantılarımızı etkileyen ve bize karşı bir tanımlama yapilmasina neden olan reaksiyonlardır demek neden mümkün olmasın ?
En kolay örneklerden ” geri bildirim ” aldigimizda,
“aaa ben senin bu türlü biri oldugunu hiç dusunmemistim ” telaffuzlarını çabucak herkes en az bir kaç defa oburlarının ağzından duymuştur o denli değil mi ?
O vakit bu telaffuzlar, kişisel manada münasebetlerimizde epey değerli bir tabir halidir duygusal reaksiyonlarımız.
Yani hisler, farkında olalım yada olmayalım bizim kimliksel olarak, dışa dönük tarafımıza bir ayna misali tesir eder.
İç dünyamızda yaşanan bir dinginlikle kendini müdafaaya çalışan bir sertlik mi ?
Yoksa, içsel çatışmalarla, dışa vurumu tetikleyen bilinçsiz ve denetimsiz his transferi mi ? Duygusal yansılar …
Hayatın içinde her an herşeyin kesinlikle duygusal bir tesir ve iz bıraktığı gerçekliğini varsayimdan çıkardığımızda, birebir hayatımızda ve kendi uzerimizdeki tesirlerine konsantre olduğumuzda, duygusal reaksiyonlarımızı kendi bireyselligimizde daha rahat anlayacak hale gelebiliriz.
Bizim burada etkilendigimiz durumun, kendi hayatlarımız içinde aslında neye reaksiyon verdiğimizi anlayabilirsek, duygusal reaksiyonlarımızda de oto denetimi elimize almak için adım atmış olabiliriz.
Çünkü etkileşim hayat içinde, durdurulamaz, engellenemez gerçekliğini yaşama surecinin evrimsel daha uyguna adapte olma sürecini söz etmekte basamaklarin siralamanlamasi olarak görmek mümkün !!!
Burada “bireysel korunma ” ismini vermek akla yatkın olmaması için bir neden yok.
Burada ferdî manada KORUNMAK, kendi iç dinamiklerine nazaran olay örgüsünü, şahsî olarak hangi hassasiyetleri barındırdığımizin tahlilini yapabiliyor olmak üzerinedir.
Çünkü hassasiyet gösterilen her bahis her husus, özünde ” kaçınma ” hissiyle muadildir.
Yani duygusal reaksiyon gösterilen her mevzu, özünde ” kaygılarımızı ve savunmasız hissettiğimiz yerleri ” lisana getiren alanlar olucaktir.
O vakit kendini muhafaza içgüdüsü olarak, ” öfke yada duygusal reaksiyonlar ” olarak gündelik hayatın içindeki en kolay yansılardan en yüksek reaksiyonlara kadar içinde bulunulan hislerin dışa transferi kendini gösterecektir.
O vakit tek bir soru ortaya çıkar !
” BU GERCEKTE Ben Miyim ? ”
Kaynakça
Cognitive behaviour terapy
Hümanist behaviour terapi teknical approach
Metaforik terapi