Voyager 2, 1984 yılında Satürn’ün yanından geçerek gaz devinin daha önce hiç görmediğimiz çözünürlüklerde etkileyici fotoğraflarını çekti. Uzay sondası, o zamanlar keşfedilmemiş bir halka-çobanı uydusunun sonucu olan gezegenin halkalarındaki dalgalanmaları tespit etmenin yanı sıra, Satürn’ün halkalarındaki garip karanlık “parçaların” görüntülerini de yakaladı.
Bu özellikler daha sonra Cassini tarafından da belirlendi ve Hubble’ın Dış Gezegenler Atmosfer Mirası (OPAL) programının bir parçası olarak güneş sisteminin gaz devleri üzerindeki hava durumunu izlemek için NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu tarafından defalarca fotoğraflandı.
Koyu renkli parçalar, halkaların sürekli bir özelliği değil. Ancak Satürn’ün etrafında iki veya üç dönüş boyunca orada kalırlar. Küçük görünmelerine rağmen genişlik ve uzunluk olarak Dünya’nın çapından daha büyük olabilirler. Halkaların Hubble tarafından izlenmesi, halkaların sıklığının Satürn’ün uzun mevsimlerine göre değiştiğini ve daha çok Satürn’ün yazında ortaya çıktığını buldu.
NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi’nden OPAL programının baş bilim insanı Amy Simon, Hubble’ın Ekim 2023’te koyu parçaların yeni görüntülerinin çekilmesinin ardından “maksimum parça faaliyeti beklediğimiz Satürn ekinoksuna doğru gidiyoruz” dedi ve “önümüzdeki birkaç yıl içinde daha yüksek frekanslı ve daha koyu şeritlerin ortaya çıkacağını” belirtti.
Bu koyu renkli parçaların nasıl ortaya çıktığı konusunda ise Simon, “Önde gelen teori, parçaların Satürn’ün güçlü manyetik alanına bağlı olduğu ve size koyu parçaları veren manyetik alanla bir tür güneş etkileşimi olduğu yönündedir” diyor.
Satürn’ün Güneş etrafındaki dönüşü 29,4 Dünya yılı sürer. Gezegenin Dünya’ya benzer bir eğime sahip olmasından dolayı bu, gezegenin uygun kısımlarında yaklaşık yedi yıl süren uzun kışlar ve yazlar yaşandığı anlamına geliyor. Şu andaki hipotez, halkalar Güneş’e doğru daha fazla eğildiğinde Satürn’ün manyetik alanının güneş rüzgarı tarafından bombalanarak daha fazla halka oluşmasına yardımcı olduğu yönünde.
Bu koyu parçaların nasıl oluştuğunu hala kesin olarak bilmiyoruz, ancak bilim insanları, güneş rüzgarı ile manyetik alan arasındaki etkileşimin, halkaların üzerinde buz veya toz kaldırarak elektrostatik bir etki oluşturduğundan ve bu parçaları oluşturduğundan şüpheleniyorlar.
