Milli Kadro’nun ve VakıfBank‘ın yıldız voleybolcusu Zehra Güneş, yeni dönem öncesi dikkat çeken açıklamalarda bulundu.
Zehra Güneş, olimpiyatlarda neler yaşadığından bahsederken toplumsal medya baskısıyla nasıl çaba ettiğini de anlattı.
“17 YAŞINDAN BERİ BUNLARLA UĞRAŞIYORUZ”
‘Sosyal medyadan gelen baskıyı hissediyor musun?’ sorusuna Zehra Güneş şu halde cevap verdi:
“Hayatımızda, alanda yaşadığımız baskı bunlardan çok daha büyük. Biz ne yazık ki buna çok küçük yaşta maruz kalmaya alıştık: Ebrar, ben, Hande. 17 yaşından beri bunlarla uğraşıyoruz. Bir noktada burada kalıp çok yüksek seviyede voleybol oynamak istiyorsan bunları dışarıda bırakman gerekiyor. Zira bunların alanda sana tesir etmemesi gerekiyor. Dış faktörleri kendinden uzak tutabildiğin takdirde başarılı oluyorsun.”
“Çok büyük bir mental kuvvet gerektiriyor fakat onlardan gelen bir baskıyı hissetmiyorum. Zira onlar bugün konuşup yarın konuşmayacaklar ancak ben burada daima işimi yapmaya devam edeceğim. Gerçek hedeflerim, hayallerim ve bu uğurda yaptığım fedakarlıklar var. İsmini bile bilmediğim bir insanın bana baskı yaşatmasına müsaade vermiyorum.”
“ÇOK BÜYÜK BİR ŞEY BAŞARDIM”
Yıldız voleybolcu olimpiyatlardaki durumu hakkında ise şu sözleri lisana getirdi: “Yaz süreci benim için olimpiyata yetişmekti. Yüzde 100 performansımı sergileyemeyeceğimi biliyordum ancak en sonunda kendime dedim ki Zehra sen alanda potansiyelinin ve gücün yüzde 100’ünü verdiğinde en azından geriye dönüp baktığında arkadaşlarının hızına bir gülümseme kondurabildiysen bu gayelerinden bir tanesiydi senin. O yüzden ben çok memnunum. Zira çok büyük bir şey başardım. Fakat daha büyük bir şey başarıp madalya alabilirdik, onun için üzgünüm. Daha gencim, olimpiyat görebileceğimi düşünüyorum. Bir sonraki olimpiyatlarda madalya ile döneceğimize eminim.”
“BİR GÜN BENİM DE FORMAM UMARIM ASILI OLUR”
Gözde ve Melis üzere formanın asılı olduğunu düşündüğünde ne hissediyorsun?
“Melis Abla da Beğenilen Abla da çok büyük isimler bence. Vakıfbank’a fazla emek vermiş beşerler. Sonuna kadar hak ediyorlardı bunu. Bir gün umarım benim de formam orada asılı olur ve Vakıfbank çatısı altında ne kadar pahalı olduğumu bir kere daha ölümsüzleştirmiş oluruz.”
