Filiz, yaptığı konuşmada ‘kadın cinayetleri’ konusuna değindi ve şu tabirleri kullandı;
“Ben 20.051 Rana Filiz. 19 yaşımdayım. Geçtiğimiz hafta cuma günü İkbal Uzuner ve Ayşenur Halil katledildi. Onlar da 19 yaşındaydı. İkbal’in de Ayşenur’un da bugün bizimle nefes alıyor, gülüyor, hayallerini gerçekleştirmeye çalışıyor ve gençliklerini yaşıyor olmaları gerekirdi. Onlar artık bizimle değilken ben buradaysam şayet onlar için, katledilmiş tüm bayanlar için sesimizi duyurmak zorundayız. Türkiye’de 1 Ocak 2024’ten beri 298 bayan, bayana yönelik şiddetten ötürü hayatını kaybetti. 298 kadın! Bu bayanlara ortasında eminim ismini duyduğumuz, hala faili belirlenememiş 8 yaşındaki Narin, uğradığı cinsel istismar ve darp sonucu hayatını kaybeden 2 yaşındaki Sıla Bebek de var. Lakin ne acıdır ki ismini bir defa haberlerde duyduğu ya da toplumsal medyada okuduğu, artık unuttuğu onlarca, yüzlerce bayan var 298 bayan ortasında. Bayana şiddet yalnızca cinayetlerle hudutlu değil. Her gün bayanlar okul yolunda, işe giderken, otobüste, sokakta, mesken içinde kelamlı fizikî ekonomik duygusal istismarla karşılaşıyor. Hepimiz Beyoğlu’nda tacize uğrayan, tahminen müdahale edilmese çok daha fazlasına maruz kalacak bayanı duyduk. Salınan kuşkular toplumsal medyanın yansısıyla tekrar göz altına alındılar. Bu olay bizim duyduğumuz, kamunun güçlü reaksiyon verdiği tek bir olay. Maalesef her bayanın kıssasını duyup onlara yardımcı olamıyoruz. Her gün sayısız bayan, failini şikayet edemiyor yahut tahminen de şikayet ediyor fakat gerekli süreçler yapılmıyor. Tüm bu olanlardan sonra her bayanın içindeki öldürülecek miyim, tacize uğrayacak mıyım korkusu her geçen gün artıyor. Artık inançta hissetmiyoruz. En temel hakkımız yaşama hakkı için her gün uğraş ediyoruz. Bu nizamın değişmesi gerekiyor. İnançta hissettiğimiz, öldürülmekten korkmadığımız bir dünyaya gereksinimimiz var. Bunun için uğraşmamız, çalışmamız gerek. Değişim oturduğumuz yerde her gün katledilen bayanları görüp, birkaç dakika üzülüp, akabinde isimlerini bile hatırlamadan devam ederek hiçbir aksiyon almadığımız sürece yaşanmayacak. Ben ve öteki Galatasaraylı kız arkadaşlarım, bir arada birtakım projeler yaratma basamağındayız. Hepinizin dayanaklarını bekliyoruz. Bu tertibin bozulmasına ufak da olsa katkımız olacak. Tüm kız kardeşlerime, bayanlarımıza borcumuzdur en azından denemek. Galatasaraylılar olarak şiddetin her türlüsüne karşıyız.”
