İnsanların, olayların, tarihin ve toplumların daima bir art plânı (background) vardır. Biz buna Psikolojide “Bilinçdışı” diyoruz. Bilinçdışı (unconscious) dediğimiz durum, insan davranışlarını %80-90 oranında yönlendirir. Bu demek oluyor ki, insan, içinde yaşadığı coğrafyanın ikliminden tutun, kültür etrafına ve içerisine doğduğu aile nizamına kadar pek çok şarttan denetim dışı etkileniyor.
Aynen beşerdeki üzere toplumun da bilinçdışı durumları vardır ve belli inanç kalıpları bu bilinçdışı durumları şekillendirmektedir. Buradan hareketle, mevzuyu aile içi sıkıntılara getirmek istiyorum.
Evliliklerde gözlemlediğim en temel sorun, bir çoğumuzun zihninin art plânındaki “ayrılık/boşanma fikri” dir. Şimdi evlenmeden bu fikrin tohumları bireylerin zihinlerine ekilmeye başlanmış olup, evlilik sürecinde yaşanan sıkıntılarda ayrılığın bir çözümmüş üzere algılanmasına sebep olmaktadır. Meğer “Ayrılık, tahlil için sebep değil, çaresizlik hissinin sonucudur…”
Birbirlerini seven çiftlerin zihinlerinin art plânında bile bu hastalıklı fikir maalesef mevcuttur. Aile içerisinde karşılaştıkları her sorunda ayrılıktan bahseden çiftler, tahlil için çabalamak yerine kolay olanı tercih etmektedirler. Bu da süreç içinde çok yıkıcı tesirler oluşturmaktadır.
Ayrılık fikrini çoklukla çiftlerden birisi dillendirir. Başkası ise bu fikirden itinayla uzak durur ve daima korkar ayrılıktan… Korkan taraf daima alttan almaya ve durumu yönetim etmeye çalışır. Sorun daha fazla büyümesin diye sorunun üstünü örtmeye ve onu görmezden gelmeye uğraş eder. Lakin bu güzel niyet karşı tarafa “sorumsuzluk, vurdumduymazlık” olarak yansır. Bazen de sahiden vurdumduymaz olabilmektedir eşler… O denli ki, karşı tarafın içinde çırpındığı sorun, kendisi için manalı ve kıymetli değilse, onu ellerinin zıddıyla itip önemsemeyebilir.
Zihninin art planında daima boşanma fikrini taşıyan ve bunu her çıkmaza girdiğinde dillendiren eş, aslında bilinçdışında ayrılıktan en çok korkmakta olan eştir. Bunun sayısız örneklerini evlilik danışmanlığı yaptığım süreçlerde gördüm. O denli ki, evliliklerindeki 20-30 yıl boyunca ayrılığı dillendirip karşı tarafı sindirmiş eşin muhatabı bize tükenmiş olarak gelip yardım alıyor ve yalnızca bir kaç seansta kaygılarıyla yüzleşip güçlenerek her olasılığa hazır hale gelebiliyor. İşte o anda, yıllarca ayrılığı dillendiren eşi bir anda tutuşmaya başlayıp çırpınarak tahlil arayışına giriyor.
Siz ayrılıktan korkmaya devam ettikçe muhatabınız daha da cesaretlenecektir !.. Siz kaygılarınızla yüzleşince muhatabınız sizin endişelerinizden beslenemeyecek ve artık pervasızca davranamayacaktır !..
Dikkat ediniz!
Zihninizin art planındaki ayrılık fikri tahlil değil yalnızca çözümsüzlük üretir. Lütfen bu fikirden uzaklaşınız. Unutmayınız ki, baş edemediğiniz eşleriniz değil, kendi zaaflarınızdır. Ve her insan kendi anlamalarının kurbanıdır. Bu yüzden, evlenmeden evvel hayallerinizden vazgeçiniz ki hayal kırıklığı yaşamayınız…
Evlilikte “Bir” olmak değil, “Birlikte olmak” önemlidir…
Birlikte olmak ise paylaşabilmektir…
Sağlıcakla kalınız…
Fatma ÇALIŞKAN