Bir tehlikeyle karşılaştığımızda bedenimizde sempatik sistem devreye girer ve fizyolojik düzenlemelerle tehditle başa çıkabilmek için harekete geçer. Beden sistemi fizyolojik ve ruhsal olarak kendini korumak ve hayatta kalabilmek için savaşır kaçar ya da donar.
Travmaya verdiğimiz reaksiyonlar başarılı olursa tehlike anında ortaya çıkan güç boşaltılır hayat devam eder karşıtı durumda ise güç vücutta kalır.Sistem hayatta kalma modunda kaldığı için daima savunmadadır.Savunma hali ile travma sonrası belirtiler ortaya çıkar ayrıyeten vücutta çeşitli hastalıklar kendini gösterir.Kişi günlük hayata uyumlanmakta zorlanır hayal kurma, öğrenme, planlama ve dikkati bu süreçte olumsuz etkilenir.
Bazen ise travma zaten geçebilir. Birebir kazayı yaşamış iki beşere baktığımızda birinin bir mühlet sonra hayatına devam ettiğini gözlemleriz, oburu ise hala o anda kalmıştır.Bir travma yaşadığımızda,genetik kodlarımızda var olan doğal düzgünleşme döngüsü başlar, içgüdülerimiz, hislerimiz ve niyet sistemimiz ahenk içinde çalışır, travma hudut sisteminde işlenir ve sonunda tesiri vakitle azalır. Bazen ise dayanıklılığımız, ruhsal esnekliğimiz, toplumsal dayanağımız, travmanın şiddeti ve içeriği üzere birçok nedene bağlı olarak terapi takviyesi olmadan geçmesi mümkün değildir.
EMDR travma tedavisinde en tesirli usullerden biri olarak kanıtlanmıştır.Zihinde işlenememiş travmatik anının çeşitli uyarımlar yoluyla işlemlenmesiyle olumsuz tesiri ortadan kalkar, yaşanılan durum kişinin olağan hayatına devam edemeyeceği kadar makûs hissettirmez.
