Hırsızlık; yazılı kanunlar ve toplumsal bedellere nazaran, kendisine ilişkin olmayan bir malı, bir bilgiyi müsaadesiz alıp kendi menfaatleri için kullanmaktır. Geçmişte ve günümüzde hırsızlık her halde devam etmektedir. Maddi hırsızlıklara günümüzde dijital hırsızlık da eklenmiştir. Dijital hırsızlık, bir çok roman ve sinemaya bahis olmuştur. Bu mevzular sıradan insanların bilgi seviyesinde ütopya üzere görünürken, gelişen teknoloji ile birlikte ütopya değil teknolojik hırsızlık olduğu gözlenmektedir.
Victor Hugo ‘Sefiller’ romanında toplumsal bedelleri ve hukuku sorgulatır ve vicdanlarımızı tesirler.
Günümüzde yazılı kanunlar ve teknolojik bilgi müdafaa sistemleri dijital hırsızlıkları önlenmesi istikametinde tahliller üretmeye çalışmaktadır. Emek ve etik bedeller hiçe sayıldığında, bilgiye ulaşmak kolay olduğu üzere bilgiyi kopyala, yapıştır, paylaş ve senindir mantığı işlemektedir.
Bilginin kendi sahibi yerine, hırsız bilginin sahibi görünmekte ve bunun maddi manevi getirisini elde etmektedir. Dijital mecralarda yapılan paylaşımlarda hırsızlığın yeni ismi ‘kopyala paylaş senindir’ olmuştur.
Bilgi kadar bilgiyi korunmak ve güvenlik de değerlidir. Bilgiyi korumak için teknolojik takviye ile birlikte ‘gizlilik’, ‘bütünlük’ ve ‘erişilebilirlik’ ögelerine dikkat etmek gerekir
