Arkeologlar, Baltık Denizi’nin karanlık sularında, 10.000 yıl evvel inşa edilmiş mega bir yapının kalıntılarını buldular. Neredeyse 1 kilometre uzunluğundaki bu muazzam yapının, ren geyiği avlayarak beslenen aç Taş Dönemi avcıları tarafından yapılmış olduğu düşünülüyor. Pekala taş bölümünde beşerler neden minyatür bir Çin Seddi inşa etme sevdasına kapılmış olabilirler?
3D model Baltık Denizi’nin altındaki taş duvarın kısa bir kısmını gösteriyor. P. Hoy, Rostock Üniversitesi, model J. Auer tarafından oluşturulmuş. Blinkerwall olarak bilinen yapı yakın vakitte Kiel Üniversitesi, Rostock Üniversitesi ve Leibniz Baltık Denizi Araştırma Enstitüsü’nden bir grup tarafından Almanya’nın kuzey kıyısındaki Mecklenburg Körfezi’nde keşfedildi.
Bölgeyi araştırmak için gemilerle ve denizaltı dronları ile çalışan takım, uzun müddettir üzerinde araştırma yapılan duvarın hali ve boyutu hakkında sonar bilgileri topladı.
Kıyıda 21 metre derinlikte bulunan Blinkerwall, 971 metre uzaklık boyunca yan yana yerleştirilmiş, birden fazla 1 metreden kısa en az 1,673 farklı taştan oluşuyor. Taşların çokluğu ve tertipli yerleşiminin bu oluşumun doğal süreçlerle meydana gelmediğini işaret ediyor.
Blinkerwall binlerce yıldır denizde kaybolmuş olsa da, bölgenin son Buzul Çağı’nın sona ermesinden yaklaşık 10.000 yıl sonra hala karada olduğu düşünülüyor. Lakin, 8.600 ila 8.000 yıl evvel deniz düzeyinin yükselmesi nedeniyle sular altında kaldı.
Bu, Kuzey Avrupa’nın büyük bir kısmının yükselen denizler tarafından batırıldığı bir periyottu. Yaklaşık 8.200 yıl evvel, Britanya’yı Avrupa anakarasına bağlayan ve Doggerland olarak bilinen kara modülü, bir denizaltı zelzelesi ve beraberinde gelen tsunami nedeniyle sular altında kaldı.
Bir kilometre uzunluğunda av tuzağı
Araştırmacılar duvarın Taş Bölümü’nde nasıl göründüğünü sanal olarak tekrar inşa ettiler Araştırmacılara nazaran Blinkerwall için en mantıklı açıklama, bu devirde bölgede dolaşan ren geyikleri başta olmak üzere büyük toynaklı hayvanları av alanında tutup kıstırmak için inşa edilmiş olması. Böylelikle bölgedeki taş evresi insanları beslenmelerine katkıda bulunan çok geniş ve doğal bir çiftlik inşa etmiş oldular.
Duvarın topografik yönelimi de Kuzey Alman Ovası boyunca ren geyiklerinin iki yılda bir gerçekleştirdiği göç yollarıyla kesişmiş olabileceğini düşündürüyor. Avcılar muhtemelen gezgin hayvan sürülerini duvara gerçek sürerek kaçamayacakları bir kapana kıstırıyor, sonra da avlıyordu.
