Çizgi romanlar, sinemalar, oyunlar… Harika kahramanlarla ilgili şeyleri seviyoruz. Buna kuşku yok. Fakat fark ettik ki anti-kahramanlar galiba bize daha alımlı geliyor. LEGO DC Muhteşem Villains oynarken bunun farkına varmıştık. Bu yüzden de Suicide Squad’ı uzun bir vakittir heyecanla bekliyorduk. Elbet bu yılın en çarpıcı oyunlardan biri olarak karşımıza çıkmasından da hayli mutluyuz. Arkham oyunlarının ardındaki Rocksteady’nin geliştirici koltuğunda oturduğunu da ekleyelim. 2022 yılından beri bekliyoruz. Aslında geçen yılın Mayıs ayında çıkması gerekirken ikinci bir erteleme ile lakin kavuşabildik.
İncelemeye geçeceğiz lakin bu ortada bir parantez açıp bizi rahatsız eden bir hususa da değinmek istiyoruz. Kendisini bir GaaS olarak lanse eden oyunlardan nefret edilmesini ve linç edilmek istenmesini hakikaten anlamıyoruz. Suicide Squad da bundan nasibini alıyor. İnsanların artık tahammülsüz olmasından mı kaynaklanıyor bilmiyoruz lakin kusursuz olmasa da hiçbir halde berbat olmayan bir oyun hakkında çok fazla orantısız tenkit okuduk. Kusurları var, bu inkâr edilemez lakin tıpkı vakitte epeyce güçlü tarafları de var. Bilhassa de oynanışı ve öyküsü.
Tanıdık bir çevre
Oyun Rockteady’nin Arkhamverse’inde geçiyor. Suicide Squad’ın öyküsü epey güzel, bizi X-Force ya da Suicide Squad ile imkânsız bir vazifeye götürüyor. Güçlü bir boyutlar ortası varlık olan Brainac’ın egemenliği altına giren Adalet Birliği’ni öldürmek! Bu bir açık dünya Metropolis’inde sahiden imkânsız zorluklar sunacak bir intihar vazifesi. Lakin öykü bunun çok daha ötesine geçiyor ve dört intihar birliği üyemiz, Harley Quinn, Deathshoot, King Shark ve Captain Boomerang aracılığıyla istilanın gizemlerini çözüp, kahramanlarımızla yüzleşmeli ve başımızdaki nano bomba yüzünden bize bir nevi tasma takan Waller’ın palavralarının üstesinden gelmeliyiz.
Teknik ve görsel açıdan çok iyi
Rocksteady teknik açıdan da bir sefer daha kendini aşmış. En azından ana dörtlü ve ikincil karakterlerin mükemmel bir dizayna sahip olduğu karakter tasarımı ve tabirleri açısından. Harley Quinn, Deathshoot, Captain Boomerang, Batman, Waller ve başkalarının yüzleri süper bir tasarım düzeyine sahip ve bizi etkileyici portreler, jestler ve mimiklerle baş başa bırakıyor. Buna ek olarak, Metropolis hem dış yerlerin hem de ziyaret ettiğimiz çeşitli iç yerlerin güzel bir dizaynıyla kusursuz bir halde tekrar yaratılmış. Brainac’ın adamlarıyla boğuştuğumuz açık bir dünya da mükemmel bir dizayna sahip. Bu noktada tahminen düşman çeşitliliği biraz daha fazla olabilirdi.
Görsellerin ötesinde, Suicide Squad: Kill the Justice League’in çok parlak bir teknik istikameti var. Oyunu en âlâ performans ve görsel kalitesi için Xbox Series konsolumuzda oynamak isterdik fakat PC inceleme koduna sahip olduğumuz için nispeten eski olan Ryzen 7 4800/RTX2060 oyuncu botebook’umda denediğimi belirteyim. DLSS kalite modunda oyunu hayli akıcı bir formda oynayabildik. Ses konusunda ise Suicide Squad, 3D kulaklığınız ya da surround sesiniz olup olmamasından bağımsız bir formda çok güzel tasarlanmış. Sağımızda biri konuşursa onu kulaklıktan duyuyoruz ve dönüp ona odaklanırsak daha net ve direkt bir ses alıyoruz. Corsair HS75XB kulaklığımız yalnızca Xbox özel olduğu için bu epey işimize yaradı. Yani siz de bu çeşit bir kulaklık ya da lisansa sahip değilseniz, yeniden de tüm süper seslerin tadını çıkarabilirsiniz manasına geliyor.
Harley Quinn’i seçmeyen de yani, ne bileyim 😛
Oynanış çok eğlenceli ve bağımlılık yapan, çılgın ve çok seçenekli, zira kadronun her üyesinin farklı yetenekleri var. İki ateşli silah, bir yakın dövüş silahı ve hareketlilik seçenekleri ile birebir üzere görünseler de her birinin kendi şekli ve yaklaşımı olduğu için farklı hissettiriyor. Örneğin, oradan oraya kanca atarak salınmak eğlenceli geldiği için biz daha çok Harley Quinn ile oynamayı tercih ettik. Buna ek olarak, üyelerin her biri, farklı yükseltmelerin ve yeteneklerin kilidini açtığımız ve her biriyle kendi oyunumuzu yapılandırmamıza müsaade veren üç maharet ağacına sahip. Temel olarak, her biri için üç tarzımız var, lakin kendi tarzımızı oluşturmak ve uygun gördüğümüz üzere ortaya karışık hepsinden maharet ve değiştiriciler donatabiliyoruz.
Hareket yetenekleri her durumda eksiksiz bir formda iş yarıyor ve metropolde tesirli bir halde dolaşmamıza imkan tanıyor. Deathshoot’un bir jetpack’i, Kaptan Bumerang’ın bumerangına bağlı bir sürat eldiveni ve Harley Quinn’in Batman’in yakalama kancalarından biri ve drone’u var. King Shark’ın ise kendine ilişkin bir meta-insan yeteneği vardır ve uzun aralara zıplayabiliyor. Bizim tercih ettiğimiz Harley Quinn’in kanca ve drone sistemi âlâ çalışıyor. Yalnızca biraz sonlu hissettiriyor. Batman: Arkham oynayanların hatırlayacağı bir sistem, LB ile çıkıntılara ve katlara tırmanabiliyoruz, fakat nispeten biraz daha zayıf bir özellik olsa da drone ile sallanma seçeneğimiz de bulunuyor.
Eğlenceli ve bağımlılık yapan oyun mekanikleri
Silah kullanımına gelince, vuruş hissiyatı vs. her şey harika. Hem silah seçenekleri çok çeşitli hem de denetimlerin verdiği his çok güzel. Her merminin ve durumun değerli olduğu bir oyun için gerekli gereçlere sahibiz, bu nedenle silah kullanımı ve hareketliliğin karışımı çok değerli. Elbette Rocksteady kendinden beklendiği üzere bunu kolay ve eğlenceli hale getiriyor. Ayrıyeten her karakterin savaşta hangi rolü üstlendiği de çok açık. Deathsoot düşmanları çevreleyip kuşatması gereken şahısken, King Shark tam manası ile takımın kaba kuvveti.
Öte yandan, yakın dövüş silahlarında ve el bombalarında turbo dondurma üzere kimi değiştiricilerimiz var, bu da düşmanları etkilememizi ve onları daha savunmasız hale getirmemizi sağlıyor. Elbette ganimet sistemi ve vazifeler hakkında konuşmadan da geçmek olmaz. Bilhassa misyonlarda takviye karakterlerinin yan misyonlarının biraz tekrara düştüğünü ve çok az çeşitlilik sunduklarını söylemem gerekiyor. Bu misal biçimde, seçeneklerin değiştiği benzeri gayeler bulduğumuz oyunun son misyonlarında de oluyor. Özünde, her vakit bir yere gitmemiz, makul sayıda gayesi ortadan kaldırmamız yahut büyük, mor şeyleri yok etmemiz gerekiyor.
Ganimet ve teçhizat konusunda üzmüyor!
Loot konusunda başlangıçtan itibaren âlâ silahlar elde etmek nitekim çok kolay. Birinci başlarda ya da birinci vazifelerde efsanevi ekipmanlara sahip olmak hiç şaşırtan olmuyor. Fakat, sanırım ya süratli bir halde düzey atladığımız ya da bir sonraki vazifede daha düzgünlerini aldığımız için ne yazık ki bunlar çok süratli bir biçimde eskimiş oluyor. Hasebiyle, ganimet biriktirmenin pek bir manası olmuyor.
Özellikle de oyun sonunda DC karakterlerinden özel yeteneklere ve gelişmiş istatistiklere sahip silahlar elde edebileceğimiz için hiç uğraşmaya değmez. Bunlar misyonlardan ödül olarak elde ediliyor. Böylelikle, her misyonun sonunda elde ettiklerimiz ganimet gereksinimimizi karşılamaya neredeyse yetiyor. Loot severleri üzecek bir durum ancak düşmanlardan düşen ve alışkanlıktan ötürü topladığımız, fakat neredeyse hiç fark etmediğiniz teçhizat peşinde koşmakla uğraşmayın deriz.
Gaas’ı göz gerisi etsek dahi oyun mühleti yeterli
Suicide Squad: Kill the Justice League bir GaaS yani Game as a Service. Dönemlik sistemi ile gelecekte bize onlarca saatlik yeni içerikler sunmayı vaat eden bir oyun. Yeni öykü misyonları ve kısımların yanı sıra oynanabilir karakterlerin de ekleneceği dönemler. Bunlardan birincisi, Batman’ın baş düşmanı Joker olacak ve Mart ayında yeni bir pozisyon ve yeni kıssa misyonlarıyla birlikte çıkış yapacak. Bununla birlikte oyunun bize siz sıkılana kadar sınırsız müddetlerde cümbüş sunduğunu söyleyebilirim. Lakin ilgilendiğiniz şey bizim üzere oyunun hikâyesiyse, ülkü sayılabilecek ortalama on beş saat içinde bitiş jeneriğini görebilirsiniz.
Her vakit olduğu üzere, bu bizim becerimize, seçtiğimiz zorluğa ve ulaşmak istediğimiz tamamlanma düzeyine bağlı. Zira Arkhamverse’de geçen uygun bir Rocksteady oyunu olarak Enigma, Metropolis’in her yerinde bulunan zorlukları ve kupalarıyla geri dönüyor. Bunlar, toplanması gereken klasik kupadan holografik sürat ve hareketlilik gayretlerine kadar uzanıyor. Sonuç olarak, Game-as-a-Service istikametiyle hiçbir ilgisi olmayan 18 saatlik bir kıssa ve içerikten bahsedebiliriz.
Bu ortada öykü hakkında merak ettiğinizi iddia ettiğimiz bir şeyi de ekleyelim: büsbütün kendi başınıza oynayabiliyorsunuz. Öykünün tadını kendi suratınızda, baskı olmadan, bir karakterden başkasına geçerek çıkarabilmeniz mümkün. Zira, tek başınıza oynasanız bile, istediğiniz vakit dört ekip üyesi ortasında seçim geçiş yapabiliyorsunuz. Geri kalanı sizi bir bot olarak takip ediyor. Lakin ne yazık ki çevrimiçi oynamasanız da daima internete bağlı olmanız gerekiyor.
Sonuç
Suicide Squad: Kill the Justice League emin olun internette öteki kimi negatif incelemelerde okumuş olabileceklerinizden çok daha âlâ bir oyun. GaaS olması sizi rahatsız etmiyorsa onlara kulak asmayın. Batman: Arkham Knight’ın bitiminden sonra Batman’in bu kısımlarda nasıl devam ettiğini açıklamaya odaklanan, Arkhamverse’e süreklilik kazandıran bir öyküye sahip. Yalnızca bir yahut başka kahramanı seçerek değil, birebir vakitte üç yetenek ağacı ile her birinin içinde kendi oyun usulümüzü seçebileceğimiz çok tatmin edici bir oyun. Elbette kusursuz değil ve kusurları var. Her şeyden evvel bize nazaran, her vazifede azaltılmış bir ganimet ve tekrara düşen yan misyonlar var. Lakin yeniden de Suicide Squad: Kill the Justice League olağanüstü bir anlatıma, etkileyici görsellere ve kusursuz bir oynanışa sahip bir oyun ve bu da onu çok keyifli hale getiriyor.
70
Yayıncı Warner Bros Studios
Geliştirici Rocksteady
Platform Xbox Series S/X, PC, PS5
Tür TPS, aksiyon, macera
Web www.suicidesquadgame.com
