Pasifik Okyanusu’nda, birinci olarak Kretase devrinde (145 – 66 milyon yıl önce) volkanik patlamalarla oluşmaya başlayan ve günümüzde de büyümeye devam eden büyük bir deniz altı platosu bulunuyor.
Hatta, Earth and Planetary Science Letters mecmuasında 15 Ocak’ta yayınlanan yeni araştırmaya nazaran, Solomon Adaları’nın doğusunda yer alan Melanezya Hudut Platosu, hepsi farklı kök nedenlere sahip dört başka volkanizma darbesinden oluşmuş durumdu.
Las Vegas’taki Nevada Üniversitesi’nden yerbilimci ve araştırma önderi Kevin Konrad, okyanus altındaki dev volkanik özelliklerin birçok vakit gereğince anlaşılmamasından ötürü bu vakit çizelgesinin değerli olduğunu söylüyor. Birtakım durumlarda, tek bir magma selinde oluşurlar ve büyük magmatik bölgeler olarak bilinirler. Bu devasa, uzun müddetli volkanik olaylar o kadar dramatik ki çoklukla global iklimi etkileyebilir ve hatta kitlesel yok oluşlarla da ilişkilendiriliyorlar.
Ancak öteki durumlarda, büyük magmatik bölgelere benzeyen özellikler aslında çok sayıda volkanik olayın kayaları bir katman pastası üzere biriktirmesiyle uzun mühletler boyunca ortaya çıkar. Kâfi kaya örneği olmadığında bu ikisi ortasında farkı belirlemek güç olabilir.
Konrad, WordsSideKick.com ile yaptığı görüşmede “Pasifik havzasında bilim insanlarının sadece tek bir örneğe sahip olduğu birtakım özellikler var ve bu çok büyük, devasa tek bir olaya benziyor” dedi ve devam etti: “Bazen bu özellikleri detaylı olarak örneklediğimizde, bunların aslında on milyonlarca yıl boyunca birden fazla darbeden oluştuğunu ve değerli çevresel tesirlere sahip olmayacağını fark ediyoruz.”
Konrad ve çalışma arkadaşları, 2013 yılında beş haftalık bir araştırma vazifesi sırasında Melanezya Hudut Platosu’nu ayrıntılı olarak örnekleme fırsatı buldu. Platoyu oluşturan deniz altı dağlarının ve volkanların yamaçlarından kayaları taramak için büyük bir zincir düzeneği kullandılar. Bu kayaların yaşlarını ve kimyasını inceleyerek platonun muhtemelen 120 milyon yıl evvel oluşmaya başladığını öğrendiler. Başka kayaların altında bulunan ve Robbie Sırtı olarak bilinen platonun bir kısmı muhtemelen bu periyotta muazzam bir bazaltik lav seli sırasında oluşmuştu. Bu, muhtemelen deniz düzeyinin üzerine ulaşamayan büyük bir deniz altı platosu yarattı.
Daha sonra, 45 milyon yıl evvel, Pasifik’in bu kesimi mantodaki sıcak noktanın üzerinden sürüklendi. Sıcak noktalar, mantodan yükselen ve tektonik plakaların ortasında volkanların oluşmasına neden olan ısıtılmış gereç çıkışlarıdır. Örneğin Hawaii, sıcak noktanın oluşturduğu ada zincirlerinin bir örneğidir.
Melanezya Hudut Platosu durumunda bu sıcak nokta, bugün hala Fransız Polinezyası altında varlığını sürdüren Rurutu-Arago sıcak noktasıydı. Bu, okyanus yüzeyinde yükselen adalarla birlikte, deniz dağı ismi verilen bir deniz altı dağ zinciri oluşturdu. Bu adalar aşındı, lakin 13 milyon yıl evvel deniz dağı öteki bir sıcak noktanın, günümüzde Samoa Adaları’nı oluşturan Samoa sıcak noktasının üzerine sürüklendi.
Konrad, “magmanın 45 milyon yıl evvel içinden geçtiği kanalların tümü, artık magmanın 13 milyon yıl evvel geçmeye başlayabileceği evvelden var olan zayıf noktalar haline geldi” dedi. Bu, vakitle yeniden deniz düzeyinin altına inen yeni adalar oluşturdu. Son olarak, son üç milyon yılda Tonga Çukuru’ndaki tektonik hareketler platoda yeni volkanik patlamaları tetikledi. Bu, daha evvel meydana gelen sıcak nokta volkanizmasından büsbütün farklı bir sistemdi.
Konrad, Güney Pasifik’te çok sayıda sıcak nokta bulunduğunu, hasebiyle öbür deniz dağlarının da vakit içinde emsal karmaşık hallerde oluşmuş olabileceğini söyledi. Kar hedefi gütmeyen Ocean Exploration Trust ve ABD Ulusal Oşinografi ve Atmosfer Yönetimi, ABD’deki bu tıp deniz dağlarından örnekler topluyor.
Konrad ve meslektaşları, örtüşen sıcak noktalar tarafından oluşturulmuş olabilecek Orta Pasifik dağlarından yakın gelecekte örnekler alacaklar. Konrad, bu yapıları, tek bir devasa volkanik olayın yarattığı büyük magmatik bölgelerden ayırmak için “okyanus orta levha üst yapıları” olarak isimlendirmeyi öneriyor.
Konrad, “Daha ayrıntılı örnekleme yaptıkça daha fazla karmaşıklık bulacağız” diyor.
