Gelecek 1.000 yılda dünyanın nasıl değişeceğini merak ediyor olsak da, vakit seyahatinin yahut ölümsüzlüğün sırrı bulunmadığı sürece bu, hiçbirimizin yanıtını bilecek kadar yaşayamayacağı bir müddet. Fakat Tuscon, Arizona’da deneysel bir filozof, her şeyi yakalamayı uman bir aygıt olan Millennium Camera’yı geliştirdi.
Arizona Üniversitesi araştırma vazifelisi Jonathon Keats, bu kamerayla 1.000 yıllık bir müddetin fotoğrafını çekme fikrini öneriyor. Bu süreç, bir kamera için izafi olarak çok kolay bir dizayna sahip ve 24 karatlık ince bir altın levha üzerinde, içinden ışığın çelik bir direğin üzerinde bulunan küçük bir bakır silindire çarpabileceği iğne büyüklüğünde bir delikten oluşuyor.
Kameranın içinde, ince yağlı boya pigmenti gül kök boyası katmanlarıyla kaplanmış, ışığa hassas bir yüzey bulunuyor ve bu yüzey ışıkla birlikte solacak. Fakat bunun yanlışsız oranda gerçekleşip gerçekleşmeyeceği şimdilik yalnızca şuurlu bir varsayımdan oluşuyor.
Kamera, Tumamoc Tepesi’ndeki Çöl Laboratuvarı araştırmacılarının yardımıyla, Tuscon’daki Star Pass mahallesine bakan bir bankın yanına yerleştirildi ve ziyaretçiler, burada oturarak gelecek hakkında düşünmeye teşvik ediliyor.
Ancak dikkatle tasarlanmış bir kamerayla bile, teorik olarak üretebileceği imgeyi gelecekte kimsenin görebileceğinin bir garantisi bulunmuyor.
Keats yaptığı açıklamada, “Bin yıl uzun bir mühlet ve bunun işe yaramaması için pek çok neden var” dedi ve devam etti: “Kamera bin yıl sonra ortalıkta olmayabilir. Tabiat güçleri ve insanların idari yahut cezai olarak aldığı kararlar, kameranın uzun ömürlü olmamasına neden olabilir.”
Ancak Keats’in, şayet bin yıl sonra varlığını koruyabilirse, kameranın neler gösterebileceğine dair birtakım fikirleri var. Doruklar üzere görünüm özellikleri çoğunlukla keskin bir biçimde görünecek olsa da, binalar üzere daha kolay değişen özelliklerde bulanıklık olacaktır. Ayrıyeten kameranın 1.000 yıl gayesinden evvel açılmamasının da epeyce değerli olduğu söyleniyor ve “Bu müddet içerisinde açarsak, hayal gücü azalır” deniyor. Keats, kameranın insanları, nüfus artışını ve bununla birlikte doğal etrafla olan bağımızı de hesaba katarak gelecek için en güzel nasıl plan yapabilecekleri konusunda düşünmeye teşvik edeceğini umuyor.
Keats, “Çoğu insanın gelecekte ne olacağı konusunda epeyce karamsar bir bakış açısı var” diyor ve devam ediyor: “İnsanların 1.000 yıl sonra Tucson’un bugün gördüğümüzden çok daha makus bir versiyonunu görebileceğini hayal etmek kolay fakat bunu hayal edebiliyor olmamız berbat bir şey değil. Aslında bu düzgün bir şey, zira bunu hayal edebilirsek, öbür neler olabileceğini de hayal edebiliriz ve bu bizi geleceğimizi şekillendirmek için harekete geçmeye motive edebilir.”
Keats, Çin’in Chongqing kentine, Los Angeles’taki Griffith Park’a ve Avusturya Alpleri’ne daha fazla kamera kurmayı planlıyor: “Bu proje dünyanın birçok yerinde bunun yapılmasına bağlı. Umarım bu, Dünya gezegeninin gelecek kuşaklar için yine tasarlanmasına yönelik gezegensel bir sürece yol açar.”
