Klasik Türk okçuluğu sporuna olan ilgi gün geçtikçe artarken, atletlerin karşılaşmalarda giydikleri Türk tarihini yansıtan klâsik kıyafetleri de ilgi görüyor.
Cet sporu okçuluğa olan ilgi, Okçular Vakfı’nın tekrar ihya edilerek 2013 yılında halkın ve okçuluk sporunun hizmetine açılmasıyla başladı.
Bu ilgi 2019 yılında Klasik Türk Okçuluk Federasyonunun kurulması ve bu alanda eğitim veren spor okullarının sayısının çoğalmasıyla birlikte arttı.
Küçük büyük her yaşa hitap eden bu spora ilgi gösterenler, federasyon tarafından organize edilen karşılaşmalarda, kurallar gereği Türk tarihinde ok ve yayın kullanıldığı rastgele periyoda ilişkin kıyafetler giyiyor.
Siyah ve siyaha yakın renk giymenin yasak olduğu karşılaşmalarda, yarışmacıların giydiği şalvar, göynek, jenerasyon, çarık, başlık, börk ve kaftandan oluşan Türk tarihini yansıtan kıyafetleri ilgi görüyor.
Yarışmacıların taşıdığı rengarenk kostümler, Diriliş Ertuğrul ve Kuruluş Osman üzere Türk tarihini yansıtan dizilerin setinde olunduğu hissi veriyor.
– “Öğrencilerimiz, atletlerimiz bu kıyafetleri taşımaktan gurur duyuyorlar”
Büyükçekmece Arpad Okçuluk Spor Kulübü Lideri ve okçuluk antrenörü Funda Hare Arslan, öğrencilerinin yarışlarda giyecekleri kıyafetler için klâsik Türk motiflerini araştırarak, bulduğu örneklerin dikimini yaptırıyor.
Kendisi üzere çocukları Alperen ve Aymina da okçuluk sporuyla ilgilenen Arslan, okçuluğa olan ilgiyi ve giyilen kıyafetlerin öğrenciler üzerindeki tesirini, AA muhabirine anlattı.
Son yıllarda büyük bir hayran kitlesine sahip olan dizilerin okçuluğa ilgiyi arttığını söyleyen Arslan, “Dizilerin büyük bir tesiri var. Zati onları görerek, dizilerdeki karakterleri canlandırarak, çocuklar okçuluğa merak saldı. Olimpiyatlarda kazanmış olduğumuz muvaffakiyetler da buna eklendi.” dedi.
Arslan, okçulukta giyilen kıyafetlerin Türk kültürü ve tarihini yansıttığını tabir ederek, “Öğrencilerimiz, atletlerimiz bu kıyafetleri taşımaktan gurur duyuyorlar. Birebir vakitte o ruhu içlerinde de yaşıyorlar. Motifsel olarak bakarsanız esasen milletimiz vaktinde icraata dökmüş. Motifleri Orta Asya’dan alarak harmanlamış. Biz yalnızca renkleri günümüzle birleştirerek ortaya çıkarıyoruz.” diye konuştu.
Motifleri, minyatürler ve Selçuklu devrine ilişkin bilgilerin yer aldığı kitaplardan araştırarak ortaya çıkardıklarını kaydeden Arslan, “Şu an güreşte nasıl kıspet giyiliyorsa, klasik okçulukta da bu minyatürlerden faydalanarak yeni bir tasarım yapıyoruz.” dedi.
– “Ölü bir şahin bulmuşlar, onların pençelerini kullanarak küpe yapmışlar”
Arslan, sadece kıyafetler değil, kemer, çizme yahut çarık, kolçak, börk üzere aksesuar ve ayakkabıları da ihtimamla seçtiklerini anlatarak, “Selçuklu devrinde atış yapan süvarilerimiz, sipahilerimiz var. Delilerimiz var. Yarışmacılarımız onları örnek alıyor. Kürkleriyle meczuplar üzere giyinenler var. Meyyit bir şahin bulmuşlar, onların pençelerini kullanarak küpe yapmışlar. Enteresan duruyordu o da.” tabirlerini kullandı.
Kendisinin de yarışlar sırasında antrenör olarak klasik kıyafet giydiğini ve bu kıyafetlerle alana çıktıklarında farklı hissettiklerini belirten Arslan, şöyle devam etti:
“Geleneksel giyindiğimiz vakit kendimizi çok farklı hissediyoruz. Vakitte asırlarca geriye gidiyormuş üzere oluyoruz, hissediyoruz. Hani bir mehter marşı verirsiniz ya bütün hisleriniz kabarır, biz de giyindiğimiz vakit o kimliğe bürünüyoruz. Kültürel olarak mirasımızı taşıyan çocuklarımız da kaftanlarını giydikleri vakit, börklerini taktıkları vakit birebir hisle hisleri kabararak çıkıyorlar. Bu onların daha uygun atış yapmalarına yardımcı oluyor.”
– “Hangi diziden geldiniz? diye soranlar oluyor”
Arslan, öteki kadrolarla tıpkı kıyafetlerini giymemeye çalıştıklarını lisana getirerek, “Bizi yarışlarda gördüklerinde fotoğraf çekmek isteyenler oluyor. ‘Hangi diziden geldiniz? diye soranlar oluyor. İstiyoruz ki her kültürü başka ayrı taşıyalım. Hepimiz farklı olalım ki beşerler ulusal olarak hislerini yaşayabilsinler, görebilsinler.” diye konuştu.
Karşılaşmalara katılan grupların, futbol ekiplerinin forması üzere farklı renklerde kıyafetleri olduğunu aktaran Arslan, şenlik havasında geçen karşılaşmalarda öteki ekipleri bu renkler sayesinde ayırt edebildiklerini lisana getirdi.
– “Diktiğim kıyafeti çocukların üzerinde görmek çok hoş bir duygu”
Arslan’ın kulübündeki öğrencilerinin kıyafetlerini Büyükçekmece’deki meskeninde diken Nurcan Pak ise dikkat bozukluğu olan oğlunu, öğretmeninin tavsiyesi üzerine okçuluk sporuna yönlendirdiğini anlattı.
Telefon ve tablette sıkça vakit geçiren oğlunun bu spora başladıktan sonra olumlu istikamette değişim gösterdiğini belirten Pak, “Okçuluğu çok sevdi. Ok attıkça, isabet ettirdikçe, on ikiye vurduğu sürece ‘Ben başardım.’ diyordu. Güzeline gittiği için hafta sonlarımızı ayırıp onu okçuluğa götürmeye başladık.” biçiminde konuştu.
Pak, oğlunun okçuluk eğitimi aldığı yerde yarışmacıların kaftan ve şalvarlarını dikecek birine muhtaçlık duyulması üzerine dikiş nakış bildiği için istekli olduğunu tabir etti.
Birinci denemenin muvaffakiyetle sonuçlanmasının akabinde ekibin bütün kıyafetlerini kendisinin dikmeye başladığını kaydeden Pak, “Bunları dikmek bana terapi üzere geliyor. Bilhassa çocuklarım uyuduktan sonra vakit ayırıyorum. Hoş oluyor benim için. Bildiğim bir şeyi yapmak ve insanların bunu beğendiğini söylemesi hoşuma gidiyor ve beni şevke getiriyor. Onlar beğendikçe ben daha çok dikmek istiyorum.” sözlerini kullandı.
Pak, diktiği kıyafetlerin müsabakalarda giyilmesinden memnunluk duyduğunu belirterek, “Diktiğim kıyafeti çocukların üzerinde görmek çok hoş bir his. Bu bana gurur veriyor. İnsanın kendi diktiği bir şeyi, diğerinin üstünde görmesi bambaşka bir şey.” biçiminde konuştu.
Kostüm dikmenin gündelik kıyafet dikmekten daha güç olduğunu kaydeden Pak, “Sonuçta o bir kostüm, bir yükü, özelliği var, periyoda ilişkin bir kıyafet.” dedi.