Şiddetli ve aniden gelişen korku veya endişe hali olan panik atak, bununla beraber birçok rahatsızlığı tetikleyen bir durumdur. Ürperme, sıcak basması, nefes almakta zorlanmak, düzensiz ve normalden hızlı kalp atışı, terleme ve uyuşma gibi semptomlarla gelen panik atak aslında hastalık değil semptomdur. Genellikle 15 ila 20 dakika süren panik atak nöbeti esnasında kişi oldukça yoğun yaşadığı korku ve endişe sonucunda öleceğini ve her şeyin sona ereceğini düşünür.
PANİK ATAK BELİRTİLERİ VE NEDENLERİ NELERDİR?
Panik atak birçok sebepten dolayı baş gösterebilmektedir. Bunlardan en önemlileri olarak stresli yaşam ve depresyon ön plana çıkmaktadır. Bunların yanında anksiyete bozukluğu, alkol ve madde kullanımı da panik atağa zemin hazırlaması açısından önemli yer tutmaktadır.
Panik atak geçiren bireyler o an sonlarının geldiğini ve genellikle kalp krizi geçirip öleceklerini hissederler. Ancak panik atak sırasındaki ciddi efor sarf edilerek gerçekleşen bağırmalar, endişe ve korku sonrasında kendini yorgunluk ve sessizliğe bırakır. En sık görülen belirtileri ölüm korkusu, nefes alıp vermede zorluk, kap atışlarında hızlanma, aşırı kaygı hali, gerçeklikten uzaklaşma, kaçma ihtiyacı ve göğüste sıkışma hissetmektir. Bunların yanında mide bulanması ve terleme de sıklıkla görülmektedir.
TEDAVİSİ NE ŞEKİLDE GERÇEKLEŞİR?
Tedavide iki farklı metot kullanılmaktadır. Ayrı ayrı veya birlikte uygulanan bu yöntemler ilaç tedavisi bilişsel-davranışçı terapidir.
İlaç tedavisinde beyinde bozulan nörokimyasal yapıyı düzeltecek, panik ataklarını önleyecek ilaçlar kullanılmaktadır.
Bilişsel-davranışçı tedavide ise hastaya korku mekanizması hakkında detaylı bir bilgilendirme yapılır. Panik ataklar sırasında görülen belirtileri hakkındaki düşünce ve inanışlarının düzeltilmesi ve hastanın bu belirtiler ile korkmadan baş edebilmesinin öğretilmesi amaçlanır. Ayrıca panik atak geçireceği korkusu nedeniyle yapmaktan vazgeçtiği aktiviteler, kaçındığı yer ve durumlar kontrollü bir biçimde ele alınarak hastalık öncesi yaşam biçimine dönmesi sağlanır.
