ANKSİYETE NEDEN OLUR?
Her anksiyete; bir hastalık yahut bozukluk değildir. Anksiyete; birden fazla vakit; olağan bir ruhsal ve bedensel tepkidir.
Anksiyete; kişinin maruz kaldığı iç ve dış gerilimlerle çabasının bir işareti olabilir.
Her insanın; kökleri geçmişten gelen muhtaçlıkları, çatışmaları, ikilemleri, çelişkileri vardır. Anksiyete; kişinin kendi iç dünyasındaki bu gereksinimlerin yahut çatışmaların sonucu da olabilir, sebebi de.
Günümüz çağdaş dünyasında; yaşadığımız çağı:
“anksiyete çağı”
“boşluk çağı”
“yalnızlık çağı”
gibi isimlerle isimlendiren psikoloji uzmanları, felsefeciler, sosyologlar bulunmaktadır.
Günümüzde insanların birden fazla, bir makina üzere; para, statü, muvaffakiyet, güç, itibar, mülkiyet, popülerlik, hoşluk, beğenilmek, onaylanmak…peşinde koşuyorlar ve kendi ruhlarını ihmal ediyorlar. Nasıl bir hayat yaşamak istediklerine baş yormuyorlar. Bunun doğal sonuçlarından birisi de anksiyete oluyor.
ANKSİYETE BOZUKLUĞU NEDİR? NE DEĞİLDİR?
Kişinin yaşadığı tasa, telaş, panik, gerginlik… üzere ruhsal hallerin, yahut çarpıntı, terleme, nefes almakta zahmet, kötüleşme, ağrı, uyuşma vb. üzere bedensel hallerin şiddeti, sıklığı ve müddeti arttıkça kişi, anksiyete belirtileriyle başa çıkmakta zorlanır. Bu da kişinin hayat kalitesini giderek daha da olumsuz tesirler. Vakit zaman ağır “anksiyete krizleri” yaşayabilir.
Kişi; anksiyetesinden hemen kurtulmaya çalışır ve bunu yaptıkça anksiyetesi daha da artar ve bu dertli süreç giderek kişinin umudunu, gücünü, vaktini çalar.
Yoğun anksiyete yaşayan kişinin hayatı: daima bir tehlike algısı ve önlem arayışına dönüşebilir.
Bu kısır döngü giderek insanın bedensel, ruhsal, toplumsal hayatını olumsuz etkileyebilir.
ANKSİYETE BOZUKLUĞU:
“Sadece ruhsal bir durum” değildir.
Psiko-somatik, psiko-fizyolojik, psiko-kimyasal kökenleri vardır. Yani ruhsal tansiyon vücuda de yansımıştır. Bedensel tansiyon, psikolojiyi de yansımaktadır. Bir kısır döngü oluşur.
Stres; bedende gerilim hormonları salgılanmasına yol açar. Salgılanan gerilim hormonları: çarpıntı, nefes almakta zahmet, terleme, ağrı… üzere bedensel belirtilere yol açar.
Yaşanan anksiyete halleri: güçsüzlükle, iradesizlikle, zayıflıkla, akılsızlıkla ilgili değildir. Bu nedenle, anksiyete; yalnızca akılla, iradeyle, güçle düzeltilemez.
Anksiyete Bozukluğu: tıbbi bir hastalık değildir. Yani tıbbi bir organsal yetersizlik durumu değildir. Sanıldığı üzere tıbbi riskler içermez. Bu nedenle; Anksiyete Bozukluğu yaşayan kişi, tekrar tekrar tıbbi analizler yaptırmaktan, acil tıbbi takviye arayışlarından uzak durmadıkça, uygunlaşması güçtür.
Anksiyete Bozukluğu “akıl hastalığı”, “delilik”, “zeka geriliği” yahut “kişilik bozukluğu” DEĞİLDİR.
Kişi “aklını kaçırmaktan” yahut “delirmekten” korksa da; anksiyete bozukluğu bu türlü bir şeye asla yol açmaz. Anksiyete bozukluğu tedavisinin başlangıç periyodunda: ilaç tedavisi ile birlikte psikoterapi takviyesi alınması en verimli sonucu sağlamaktadır. Orta ve uzun vadede; anksiyete bozukluğunun temel tedavisi ilaç değildir. Anksiyete Bozukluğu’nun temel tedavisi: psikoterapidir. Psikoterapi; vakit, güç ve ekonomik bir bütçe gerektirir.
Kişinin; anksiyetesinin kaynaklarıyla yüzleşmesi ve başa çıkma stratejilerini öğrenmesi için profesyonel bir ruhsal takviye alması değerlidir.
Bütün bunlar için; kişinin umutla, istekle, cüretle, sabırla, kararlılıkla çabalaması ön şarttır.
Anksiyete Bozukluğu; sık görülen ve ciddiye alınması gereken bir bozukluktur, zira kişinin vaktini ve gücünü çalarak, hayat kalitesini sahiden düşürür.
Anksiyete Bozukluğu; hakikat müddette, yanlışsız tedaviyle büsbütün güzelleşebilen bir bozukluktur.
Sadece psikiyatristin dış takviyesiyle asla tam olarak güzelleşemez, kişinin kendi tedavi sürecine kendi ruhunu katması çok değerlidir.
Alkol yahut husus kullanımı, uzun periyodik uyku bozuklukları, çok gerilim yahut yorgunluk üzere insanın ruhsal ve bedensel hudutlarını zorlayan durumlar; Anksiyete Bozukluğu’nu tetikleyebilir.
